کد مطلب:32135 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اعتقادات

منظور از اين كه شيطان دشمني آشكار است (عدواً مبيناً) چيست؟

شيطان همواره دشمن ديرينة انسان بوده و هيچ گاه انسان از حيله ها و خواطر شيطاني در امان نيست. شيطان بنابر آيات الهي دشمن قسم خوردة انسان است تا او را به هر طريق به گمراهي بكشاند.

شيطان گفت: فبعزّتك لاغوينّهم إلاّ عبادك منهم المخلصين؛ به عزّت و جلالت قسم! كه همة انسان ها را غوا مي كنم مگر بندگان مخلص درگاهت را.

عداوت و دشمني او از روز آفرينش آدم شروع شد و هنگامي كه به خاطر عدم تسليم در برابر فرمان الهي در مورد سجده بر آدم از درگاه قدس خداوند رانده شد سوگند ياد كرد كه براي هميشه كمر دشمني نسبت به آدم و فرزندانش خواهد بست.

خداوند در قرآن بارها تعابير مختلف، شيطان را دشمن ديرينه و آشكار معرفي كرده و مبارزه با اين دشمن را متذكر شده است: إنّ الشّيطان لكم عدوٌّ فاتّخذوه عدوّاً؛ همان شيطان دشمن شما است. پس او را دشمن خود بگيريد.

البته شيطان اختصاص به شيطاني كه از طائفة جنّ بوده و به او ابليس مي گفتند ندارد بلكه شيطان هايي از جنس انسان بسيارند كه آدم ها را منحرف مي كنند و با فساد و فحشا و منكرات مردم را گمراه مي كنند، نيز با وعده و وعيد و فريب كاري، انسان هاي كم تجربه را به دام مي اندازند. آنان شيطنت را مديريت مي كنند و زشتي ها و پليدي ها، را خوب و زيبا جلوه مي دهند و راه را براي تسلط هواهاي نفساني باز مي كنند.[6]

انسان بايد بداند كه نفوذ افكار و اعمال شيطاني گاه به صورت تدريجي و كم رنگ است و اگر در همان گام هاي نخست كنترل نشود وقتي متوجه مي گردد كه كار از كار گذشته است. بنابراين هنگامي كه نخستين وسوسه هاي اشاعة فحشا يا هر گناه ديگر آشكار مي شود بايد همان جا در مقابل آن ايستاد تا آلودگي گسترش پيدا نكند.

شيطان كه به معناي هر موجود موذي و تبهكار و ويرانگر تفسير مي شود هرگز انسان پاك را يك مرتبه به آغوش فساد نمي افكند بلكه كم كم و تدريجاً ابتدا با معاشرت و دوستي، بعد با ايجاد شبهات، سپس با تشويق به ارتكاب گناهان كوچك، سپس با تشويق به گناهان بزرگ، انسان را به سقوط و نا بودي مي كشاند.

قرآن شيطان را دشمن آشكار انسان ناميده است. كلمة مبين گرچه از باب افعال است ولي اين كلمه لازم و متعدي به كار رفته است و در اين جا لازم و به معناي آشكار است، نه به معناي آشكار كننده.[7]

[6] علي رضا رجالي، جن و شيطان،ص 95 به بعد.

[7] قاموس قرآن، ج1، كلمة بانّ.